Η επίγνωση του ορθοδόξου

Μικρά δοκίμια του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Πάντα τα έθνη εκύκλωσάν με και τω ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς. Ψαλμός 117, στίχ.10.
Ο ορθόδοξος κατανοεί τα λόγια του Αποστόλου, να δεχόμαστε τις δοκιμασίες της ζωής, ως δοκιμασίες για την
πίστη. Οι δοκιμασίες δεν είναι ατυχίες. Δοκιμάζουμε τον εαυτό μας, αν στεκόμαστε στην πίστη. Αν δεν
δοκιμάζουμε τους εαυτούς μας, είμαστε αδόκιμοι στην Ορθοδοξία.
Ο ορθόδοξος έχει επίγνωση, όπως προφήτεψε ο Δαβίδ στον 131 ψαλμό του, ότι μέσα του είναι ο Χριστός: «ει
εισελεύσομαι εις σκήνωμα οίκου μου, ει αναβήσομαι επί κλίνης στρωμνής μου, ει δώσω ύπνον τοις οφθαλμοίς
μου και τοις βλεφάροις μου νυσταγμόν και ανάπαυσιν τοις κροτάφοις μου, έως ου εύρω τόπον τω Κυρίω » Δεν
θα ειρηνέψει η ψυχή μου, λέει ο Δαβίδ, αν δε βρω αληθινή κατοικία για τον Κύριόν μου και Θεό μου.
Αυτός που έχει μέσα του το Χριστό, είναι καινούριος άνθρωπος. Ο ορθόδοξος κατανοεί τις Γραφές και ιδίως
το Εβρ. 12,1 , «δι’ υπομονής τρέχομεν τον προκείμενον ημίν αγώνα αφορώντες εις τον της πίστεως αρχηγόν και
τελειωτήν Ιησούν.» Αφορώντες σημαίνει ότι έχουμε την απόλυτη βεβαιότητα ότι ο Ιησούς μας οδηγεί και
τελειοποιεί την πίστη μας.
Η μελέτη των Ελλήνων Πατέρων της Εκκλησίας, οδηγεί στην κατανόηση του λόγου, ως το πιο πολύτιμο πράγμα
που διαθέτει ο πολιτισμός μας. Όπως λέει το Ευαγγέλιο «Από τα λόγια σου θα δικαιωθείς και από τα λόγια σου
θα καταδικαστείς, «Η μη ορθή θρησκευτική συνειδητοποίηση είναι η αιτία όλων των ασθενειών.» (Γιουγκ) Ο
σύγχρονος άνθρωπος είναι ψυχοπαθής. Παλεύουν μέσα του το πνεύμα της αληθείας, το Πνεύμα του Χριστού
και το πνεύμα της υποκρισίας και της απιστίας. Ο Χριστός λέει στους Μαθητές του να φυλάγονται από την
υποκρισία και την απιστία.
Η Ελλάδα είναι η «χώρα των εσχάτων», των τελευταίων πραγμάτων. Τελευταία πράγματα είναι οι λέξεις της
Ελληνικής Γλώσσας. Η παραχάραξη των λέξεων και η διαστρέβλωση των εννοιών της Ελληνικής Γλώσσας είναι,
από ψυχολογική άποψη, μια μορφή ψυχασθένειας. Την ασθένεια αυτή θεραπεύει η Ορθοδοξία. Αν δεν υπάρξει
η θεραπεία αυτή στην Ελλάδα και στην Ορθοδοξία. δεν θα υπάρξει πουθενά. Μόνο στους Έλληνες η Ελληνική
Γλώσσα είναι η μητρική τους γλώσσα. Στην Ελληνική Γλώσσα γράφτηκε το Ευαγγέλιο. Με αυτήν την έννοια οι
λέξεις είναι τα τελευταία πράγματα και η Ελλάδα, η «χώρα των τελευταίων πραγμάτων»!.
Η Ορθοδοξία και η Ελληνική Γλώσσα είναι η πατρίδα μας. Να την υπερασπιζόμαστε. Θα μου πείτε, δεν είναι
αυτό ανέφικτο, στην εποχή μας; Θα σας απαντήσω με μια παροιμία: «Όταν οι άρχοντες αγαπούν τον τόπο τους
περισσότερο από τον εαυτό τους, οι λαοί ευτυχούν.» Ας εκλέγουμε πιστούς ορθοδόξους άρχοντες που αγαπούν
τον τόπο τους περισσότερο από τον εαυτό τους. Η Ελλάδα είναι ορθόδοξη χώρα!
Είναι άλλο πράγμα να πιστεύεις ότι σε φυλάει ο Θεός και άλλο πράγμα να μην πιστεύεις. Είναι δύο
διαφορετικά πράγματα. Πιστεύοντας ότι σε φυλάει ο Θεός, νιώθεις μέσα σου μια ζεστασιά, τη ζεστασιά της
ασφάλειας. Δεν κινδυνεύεις ανά πάσα στιγμή, να πάθεις κακό. Δεν είσαι μόνος και έρημος στον κόσμο. Έχεις
την προστασία του Χριστού. Ο Χριστός είναι καταφυγή και δύναμις. Ζεις χάρις στις αμέτρητες ευεργεσίες Του.
Χιλιάδες μικρά θαύματα γίνονται για να σε προστατεύουν από κάθε κίνδυνο. Από τότε που ένιωσες το δυνατό
χέρι του Θεού να σε φυλάει, είσαι άλλος άνθρωπος. Δεν είσαι χαμένος σε έναν αδιάφορο και σκληρό κόσμο.
Μη καυχάσθω ο σοφός εν τη σοφία αυτού (ας μην καυχιέται ο σοφός για τη σοφία του) και μη καυχάσθω ο
δυνατός εν τη δυνάμει αυτού, και μη καυχάσθω ο πλούσιος εν τω πλούτω αυτού, Αλλ’ η εν τούτω καυχάσθω ο
καυχώμενος, εν τω συνιείν και γινώσκειν τον Κύριον, (να καυχιέται ότι έχει επίγνωση ότι ο Θεός είναι μέσα του)
και ποιείν κρίμα και δικαιοσύνην εν μέσω της γης.
mlvardospot.blogspot.com