ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ
10 ΜΑΙΟΥ 1917
Κατά την 26 Απριλίου την πρωϊαν της Τετάρτης ανεχώρησαν εις το κέντρον της συναντήσεως την Μονήν των Ασωμάτων οι εφέδροι εκ των χωρίων των.
Προπέμπονται με τας ευχάς και ευλογίας ανδρών και γυναικών των ομοχωρίων των με τας σημαίας των χωρίς να λείπουν και οι συνήθεις πυροβολισμοί. Ουτω φθάνουσιν εις Μονήν οι εκ των χωρίων Αποστόλων, Καλογέρου, Θρόνος Μέρωνος, Γερακάρι Ν. Αμάρι, Οψιγιά Μοναστηράκι, Πλατανιά, Παντάνασσα και Πατσό. Έλαμπον δια της απουσία των οι εκ Πισταγής και οι πλείστοι εκ Φουρφουρά, ενώ οι από τα κάτω χωρία δεν επροφθάσαν. Τους εξ Ανω Μέρους συνοδευομένους υπο του διαπρεπούς Ανθυπιάτρου Γ. Φραγκιουδάκη προσεφώνησε καταλλήλως ο διδάσκαλος Εμ. Λινοξυλάκης. Τους σπεύδοντας προς το ιερόν καθήκον αγροφύλακας συγκινητικότατα προσεφώνησεν εν τη Μονή ο αγρονόμος Ε. Καμπούρης, ο δε κ. Γαλανάκης δασονόμος απήγγειλαν ωραίον λόγον. Η δις Ευαγγ. Παττακού απέτεινε σύντομον αλλα κατάλληλον προσφώνησίν, οι δεν μαθηταί τους έψαλλον τον Εθνικόν ύμνον. Ο δεν δαφνοστεφής αγωνιστής Ανδρ. Ζουμπουλάκης ιερεύς απήγγειλεν ενθουσιώδη λόγον, , μεθ ο δ’επίλεκτος στρατιώτης Αντών. Μουρτσανός μετά των συντρόφων του έψαλλε κατάλληλα τραγούδια. Και μετά τα ουρανομήκη ζήτω ο Εθνικός μας Στρατός ζήτω, ο Εθνοσωτήρ Βενιζέλος κ.λ.π και υπο τους ήχους των κωδώνων της Μονής εξεκίνησαν συγκεκινημένοι εκ χαράς τα τιμημένα μας παιδιά οι συνελθόντες έφεδροι και φθάνουσι με τας ευλογίας πολλών συνοδών εν οις και ο ανθυπασπιστής κ. Κεριμάκης εις την Γραι λίμνην ένθα η διδασκάλισσα δις . Π. Τσικαλοπούλου απέτεινε θεσπεσίαν προσλαλίαν προς τους μέλλοντας αναστηλωτάς της κατασπιλωθείσης τιμής της Πατρίδος υπο του ψευτοκωνσταντίνου και των φαυλοκρατών του και τους εκδικητάς των εθνικών μας ιδεωδών .
Πολλαί μητέρες ευτυχείς διότι τοιαύτα έχουσι τέκνα εύχονται των παιδιών των. Τους πάντας όμως κατεσυνεκίνησεν η εκ Καλογέρου μητέρα ήτις κατασπαζομένη τον υιόν της έλεγε «παιδί μου δοξασμένος πάλιν ν’αρθης, και δεν εχω καλλίτερα να μείνεις εκεί με τους σκοτωμένους αδελφούς σου. Εχει και άλλους υιούς φονευμένους κατά των πρώτον Βουλγαρικόν πόλεμον». Και όμως έγινε γεγονός. Αυτά είπε.
Τοιαύται μητέρες υπερβαίνουν τας πάλαι Σπαρτιάτιδας.
Εκείθεν αναχωρούσι με το ολίγους συνοδούς, με την λύραν των τα ζήτω και τα τραγούδια τ’Αρκαδιού κατευθυνόμενοι δια Ρέθυμνον.
ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗΣ