ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΕΥΑΓ. ΦΩΤΑΚΗ (ΑΝΕΖΗΝΙΩ)
Ελεγεία από το γιο του
Τον θάνατόν Σου κλαίμενε όλοι κ’ η Βαγγελία διότι δεν μας άφησες καμία παραγγελία. Τρεις μήνες πάνε σήμερον, και μέρες ενενήντα που σου σκεπάζει το κορμί το μαυρισμένο μνήμα..
Ήθελα και να κάτεχα οι φοβεροί σου πόνοι ανέ σε παρατήσανε είτε πονείς ακόμη.
Το Βήμα και η Κρητική το γράψανε αμέσως κι ο Συνατσάκης έκλαψε κι ο φίλος Σ’ ο Δαφέρμος.
Έγραψε ο Παρατηρητής στην πρώτη του σελίδα πως πέθανε τ’ Ανεζηνιό και μπήκενε στο μνήμα.
Παρασκευή Σου κάμανε την όμορφη κηδεία κι ήρθενε από το Ρέθυμνον μεγάλη συνοδεία.
Ο Σπηλιανός Επίσκοπος, ήρθενε κι ο κ. Νομάρχης οι φίλοι που λακτάριζες και ο Γυμνασιάρχης.
Ηρθαν πολλοί και ξακουστοί στην εύμορφη κηδεία κι ο φίλος ο Τσάκωνας μ’ομορφη συνοδεία.
Σύλλογος Δικηγορικός Πνευματική Εστία ήρθανε και Σου βγάλανε λόγους εις την Κηδεία
Κι ο Παπαπέτρος ήρθενε με τον Αρχιμανδρίτη γιατι Σε αγαπούσανε Σ’ολόκληρη την Κρήτη.
Σύλλογος Διδασκαλικός παιδιά του Γυμνασίου ήρθανε στην κηδεία Σου τσ’ εννέα του Μαρτίου. Στέφανο Σου κατάθεκε και ο Πελεκανάκης κι ωραίο λόγο Σου βγαλε αυτός κι ο Γιαννακάκης.
Ηλθε ο Παπά Δρυμισκιανός ήλθε κι ο Καλογρίδης και ο πρωτοψάλτης ήλθενε κι ο Δήμος της Ρεθύμνης.
Με στέφανα και με τιμές στον άγιο του τάφο ήρθενε και αποβγάλανε το γέρο Λαογράφο.
Πέθανες και δεν σ’εφταξα δια να σου μιλήσω να σκύψω στο κρεβάτι Σου να σ’αποχαιρετήσω.
Πέθανες με παράπονο στο γιο Σου το Σωκράτη γιατι δεν ήρθε να σε δει πούσουνε στο κρεβάτι.
Στη Νότιο Αμερική βρίσκεται από χρόνους γιαυτό δεν ήρθε να σε δη τσοι φοβερούς Σου πόνους.
Μάτυχαν τ’ άλλα Σου παιδιά στον απομισεμό Σου και σ’αποχαιρετήσανε στο Νεκροκρέβατό σου.
Αυτά όλα τα έγραψα τώρα στα τρίμηνά Σου. Κκαι εύχομαι ανάπαυση να βρουν τα κόκαλά Σου.
Αυτά όλα τα έγραψα τώρα στην τριμηνία και εύχομαι η μνήμη Σου να είναι αιωνία
Αυτά όλα τα έγραψα και κι’ άλλα θα σου γράψω γειτόνοι εγινήκαμε και πώς θα Σου ξεχάσω.
Το μνήμα Σούνε αντίκρυτα στο σπίτι το δικό μου γι’ αυτό διπλασιάζεται ο αναστεναγμός μου.
Πατέρα κερολίβανα δεν έχω να σου φέρω ο θάνατός Σου μ’ εκανε τόσο να υποφέρω. Δε σε ξεχνώ την ταχυνή δεν σε ξεχνώ αποσπέρας δεν σε ξεχνώ αν περπατώ νύχτα και την ημέρα.
Στην παρουσία του Χριστού θα σμίξωμεν Πατέρα και τούτο με παρηγορεί την σημερνή ημέρα.
Από τα Ακτούντα
Ιωσήφ Ευαγγ. Φωτάκης
Υιός του Ανεζηνιού