Ένα μπουκέτο μνήμες που ευωδιάζουν αγάπη
Στο Λύκειο Ελληνίδων έγινε η πρώτη παρουσίαση του
βιβλίου της κας Μ. Τσιριμονάκη
<<Εν Ρεθύμνω>> άνοιξε πνευματικούς ορίζοντες για τις
γυναίκες του τόπου η κα Μαρία Τσιριμονάκη, <<Εν
Ρεθύμνω>> συνεχίζει τη φωτισμένη τροχιά της
αποτελώντας παράδειγμα ζωής και κοινωνικής
προσφοράς.
Και <<εν Ρεθύμνω>> σκέφτηκε να συγκεντρώσει
πολύτιμα στοιχεία που συνθέτουν την τοπική ιστορία
κατά το πρώτο μισό του αιώνα, δίνοντας μας ένα ακόμα
θαυμάσιο βιβλίο της που κοσμεί τα Κρητικά Γράμματα.
Όσο κι αν προσπαθήσαμε, ας είναι σίγουρη γι’ αυτό,
δεν καταφέραμε να κατεβάσουμε τους τόνους σ’ αυτή
την αναφορά μας κι ας γνωρίζουμε πόσο την ενοχλούν
αυτού του είδους οι συναισθηματικές κορώνες.
Ίσως γιατί παραμένει για μας, όπως η κα Ιωάννα
Βαλαρή, καθώς η αξέχαστη Μαρία Παπαϊωάννου μια
πηγή που μας ξεδίψασε άπειρες φορές, όταν
λαχταρούσαμε για λίγη πνευματική δροσιά, για μια
κάποια ψυχική ανάταση.
Μας έμαθε να εμβαθύνουμε στην ανάγνωση ενός
λογοτεχνικού κειμένου με τους κύκλους βιβλίου. Μας
γνώρισε τον τρόπο να ελέγχουμε τα συναισθήματά μας
όταν οι συνθήκες θολώνουν το νου.
Μας έπεισε με τη θέρμη της ν’ ασχοληθούμε με τα
παιδιά που η φύση στάθηκε γι’ αυτά <<κακή μητρυά>>.
Δική της φράση κι αυτή. Κυρίως όμως μας δίδαξε
αντικειμενικότητα κρίσης και αξιολόγηση καταστάσεων
χωρίς ποτέ να μας αντιμετωπίσει από <<άμβωνος>>
είτε από <<έδρας>>. Έτσι τουλάχιστον έμαθε να
λειτουργεί η ίδια.
Όλ’ αυτά τα μικρά αλλά σπουδαία που μας παρουσιάζει
στο βιβλίο της <<Εν Ρεθύμνω>> τα ύφανε με τη δική της
μέθοδο που αξίζει να προσέξουν οι νεότεροι που
ασχολούνται με την έρευνα.
Δεν αφέθηκε στη μνήμη της προφορικής παράδοσης
για να ολοκληρώσει τ’ αφηγήματα της. Αξιοποίησε τις
βιωματικές γνώσεις της <<παλιάς>> φρουράς,
προκάλεσε τις μνήμες όσων κρατούν μέσα τους
σημαντικά στοιχεία από την ιστορία αυτού του τόπου,
παρότρυνε για την αναζήτηση φωτογραφιών που μόνο
στο βάθος του συρταριού έχουν θέση πια. Και με την
πολύτιμη συμβολή του κ. Γιάννη Σπανδάγου
ολοκλήρωσε ένα σημαντικό πνευματικό πόνημα.
Ο κόσμος που κατέκλυσε το χώρο του Λυκείου των
Ελληνίδων το απόγευμα της Κυριακής, ήταν μια ακόμα
απόδειξη ότι και σ’ αυτή την υλιστική εποχή μας δεν
λείπει το ενδιαφέρον για κάθε τι το ποιοτικό, το
πνευματικό όταν με το περιεχόμενό του αναβαθμίζει τις
έννοιες αυτές.
Χωρίς να ωραιοποιεί καταστάσεις, με το <<εν
Ρεθύμνω>> η κα Τσιριμονάκη, μας μεταφέρει σε παλιές
καλές εποχές που η αρχοντιά σφράγιζε κάθε
δραστηριότητα αυτής της πόλης. Στηρίχτηκε, όπως και η
ίδια αναφέρει, σε τοπικές εφημερίδες, επιστολές,
χρονογραφήματα, συνεντεύξεις με συμπολίτες που
έχουν ξεπεράσει την έβδομη και όγδοη δεκαετία τους.
Στάθηκε σε πρόσωπα και οικογένειες που αποτελούν
κάτι ξεχωριστό γι’ αυτή την πολιτεία, έπιασε να
περιγράφει κτίσματα και γεγονότα που χάνονται στη
λήθη και δημιούργησε ένα διαλεκτό μπουκέτο μνήμης
που ευωδιάζει αγάπη.
Σε κείνους που τη βοήθησαν η κα Τσιριμονάκη
αναφέρεται στον πρόλογό της, με ξεχωριστή ζεστασιά.
Είναι εκτός από τον κ. Σπανδάγο, ο κ. Γιάννης
Παπιομύτογλου και ο Κώστας Μαμαλάκης. Ο κ.
Δημήτρης Μοάτσος και ο κ. Χρόνης Μπερνιδάκης. Ο κ.
Βαγγέλης Σφακιανάκης και η κα. Βιργινία Κλειδή της
ΓΡΑΦΟΤΕΧΝΙΚΗΣ. Ο κ. Αντώνης Χριστοφοράκης και ο κ.
Βαγγέλης Γαλερός του ΦΩΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ . Και φυσικά ο
κ. Λεωνίδας Καούνης που ποτέ δεν κράτησε κλειστό το
αρχείο του σε όποιον κι αν αναζήτησε πηγές.
Έτσι δημιουργήθηκε το << Εν Ρεθύμνω>> που
παρουσίασε σε μια όμορφη εκδήλωση το Λύκειο
Ελληνίδων, στο πλαίσιο της Ημέρας της Μητέρας. Ένα
βιβλίο που θα συζητηθεί αρκετά αλλά θα πρέπει και να
τιμηθεί στη συνέχεια όπως του αξίζει. Και πρώτα
βεβαίως <<Εν Ρεθύμνω>>.
Ε.Λ.
Ρεθεμνιώτικα Νέα Τρίτη 13 Μαΐου 1997