Δημοσιεύματα για τη συμφωνική ορχήστρα

Διαβάστε δημοσιεύματα για τη συμφωνική ορχήστρα Ρεθύμνου.

Δημοσιεύματα

Ανάλαφροι ήχοι στο αναγεννησιακό

Τριπλό Μουσικό Αφιέρωμα

Αφιερωμένη σε τρεις μεγάλες επετείους και εναρμονισμένη απόλυτα με τις απαιτήσεις των καιρών ήταν η φετινή συναυλία της Δημοτικής Πειραματικής Ορχήστρας Ρεθύμνου, που έγινε στα πλαίσια του Αναγεννησιακού Φεστιβάλ, τη Δευτέρα 9 Αυγούστου στο θέατρο « Ερωφίλη» της πόλεώς μας.

Με λυρισμό και με όνειρο η Δημοτική Πειραματική Ορχήστρα Ρεθύμνου γιόρτασε, πρώτα-πρώτα, την 13η επέτειο από την επανασύνδεσή της, κατά τα τελευταία χρόνια. Γιόρτασε, επίσης, τα 100 χρόνια από το θάνατο του Άντονιν Ντβόρζακ, εκτελώντας την περίφημη του « Συμφωνία Νο9, σε μι ελάσσονα» (του Νέου Κόσμου), ενώ, τέλος, συμμετείχε ενεργά στο Έτος Νίκος Σκαλκώτα προτείνοντας στο Ρεθεμνιώτικο φιλόμουσο κοινό τους περίφημους « Έξι Ελληνικούς Χορούς», τον Τσάμικο, τον Κλέφτικο, τον Πελοποννησιακό, τον Ηπειρώτικο, τον Χωστιανό και τον Κρητικό.

Η εντύπωση από την παραπάνω τριπλή, εορταστική επιλογή υπήρξε πολύ πετυχημένη και ουσιαστική. Γιατί, αφενός, ο μεγάλος Τσέχος μουσουργός Ντβόρζακ προσέφερε στην ανθρωπότητα ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον έργο. Οι μελωδίες του δεν είναι μονάχα πλήθος, άλλα και ποιότητα. Ρέουν αβίαστα και καθαρά και έχουν διάθεση που ποτέ δεν συννεφιάζει. Εκπλήσει η τεχνική τους αρτιότητα, ο μελωδικός πλούτος, η ρυθμική τους ποικιλία και οι τεράστιες εκφραστικές τους δυνατότητες.

Από την άλλη μεριά, το αφιέρωμα στον Ν. Σκαλκώτα, τον μεγάλο μας Χαλκιδέα δημιουργό, ήταν απόλυτα επιβεβλημένο και αποτέλεσε -ομολογουμένως- μια σπουδαία χειρονομία εκ μέρους του συγκεκριμένου πολιτιστικού φορέα της πόλης μας, που έδειξε την οφειλόμενη ευαισθησία και τίμησε ανάλογα το μεγάλο γεγονός.

Ο ενθουσιασμός για την παραπάνω ανταπόκριση έκανε ακόμα πιο τραγικό το γεγονός ότι στους περισσότερους από εμάς η δημιουργία του Ν. Σκαλκώτα – αν και αποτελεί ένα σημαντικό κεφάλαιο της νεότερης πολιτιστικής μας κληρονομιάς παραμένει πεισματικά άγνωστη και εντελώς απόμακρη, γιατί, κυρίως, δεν είναι εύκολη η πρόσβαση στις παρτιτούρες, παρτιτούρες που μένουν καλά σφραγισμένες στα συρτάρια και είναι φανερό ότι δεν μπορούν να φανούν χρήσιμες, ίσως ούτε καν σ’ εκείνους που τις φυλάσσουν με περίσσο ζήλο. Και, δυστυχώς η περίπτωση του « Αρχείου Σκαλκώτα» δεν είναι η μοναδική.

Το τελευταίο, πάλι, εορταζόμενο γεγονός, η επέτειος των 13 χρόνων από την επανασύνθεση της Δημοτικής Πειραματικής Συμφωνικής μας Ορχήστρας, έρχεται να εξαγγείλει σε όλους μας το πόσο αναγκαία, για τον πολιτισμό και τις παραδόσεις του τόπου μας, η βέβαια και ασφαλής διατήρηση όλων αυτών των μουσικών σχημάτων. Γιατί, δυστυχώς, αυτή τη στιγμή, στον τόπο μας, κανένα μουσικό σχήμα, από τα πάμπολα που λειτουργού- και αυτό το έντονα δημιουργικό πλαίσιο (Μπάντα, Χορωδία Ενηλίκων, Παιδική Χορωδία, Νεανική Ορχήστρα) είναι, βέβαια, προς τιμή των άμεσα υπευθύνων των Μουσικών Σχημάτων του Δήμου μας και μάλιστα του κ. Γιώργου Δρυγιαννάκη, που τα παρακολουθεί από κοντά και ανελλιπώς. Όμως, κανένα, λέγω, από αυτά τα μουσικά σχήματα δεν είναι ασφαλές και μόνιμο στον τόπο μας, αν δεν υπάρχει επ’ αυτού η θετική και μόνιμη απόφαση από το σύνολο Δημάρχου και Δημοτικού Συμβουλίου να το στηρίξει ουσιαστικά και να μεριμνήσει για την ακώλυτη εκπλήρωση των καλλιτεχνικών, πολιτιστικών και εκπαιδευτικών στοχοθεσιών του.

Γιατί η διατήρηση τέτοιων πολυμελών μουσικών σχημάτων απαιτεί, ασφαλώς, γενναία χρηματοδότηση, που, φαίνεται ότι το Δημοτικό Συμβούλιο Ρεθύμνου δεν είναι διατεθειμένο – και ίσως δεν μπορεί- να την παρέχει μόνιμα και συστηματικά. Γι’ αυτό, πολύ σωστά ο Υπεύθυνος Δημοτικός Σύμβουλος κ. Γιώργος Δρυγιαννάκης, κατά την προχθεσινή του πανηγυρική συναυλία, τόνισε την ανάγκη να σκύψει η Πολιτεία, το Ελληνικό Κράτος, με έκδηλο ενδιαφέρον σε αυτές τις προσπάθειες και όχι κάποιοι μεμονωμένοι Βουλευτές ή τοπικοί παράγοντες ή ίσως και κάποιοι επιχειρηματίες, όπως υπήρξε στην περίπτωση της Συμφωνικής μας Ορχήστρας η γενναιόδωρη χορηγία του Ομίλου Βαρδή Βαρδινογιάννη, που στήριξε έμπρακτα το έργο της σε μια περίοδο δύσκολη και με μεγάλες και ουσιαστικές ανάγκες. Ο κ. Δρυγιαννάκης πολύ σωστά καταλήγοντας τόνισε την ανάγκη να γίνουν συμβάσεις και μια μόνιμη, σταθερή και ουσιαστική συνεργασία του Δήμου με τους μουσικούς μας.

Μετά απ’ όλο αυτό το μακροσκελές, αλλά απαιτητικά- κατά την γνώμη μας- αναγκαίο Εισαγωγικό Σημείωμα για τα μουσικά, και όχι μόνο, πράγματα του τόπου μας, ο λόγος τώρα, για το καθαρά μουσικό μέρος της συναυλίας.

Το πρόγραμμα ξεκίνησε ποιητικά με το Μπολερώ, του Μ. Ραβέλ, ένα ιδιότυπο κομμάτι με ένα μοναδικό θέμα και ρυθμό και, ως εκ τούτου, μια συνεχή ομοιομορφία τόσο στην μελωδία όσο και στην αρμονία και τον ρυθμό.

Η Συμφωνική μας Ορχήστρα ανταποκρίθηκε επαρκώς στις υψηλές απαιτήσεις του έργου.

Πολύ θετικότερη υπήρξε η ανταπόκριση στα επόμενα έργα στους « Έξι Ελληνικούς Χορούς» του Σκαλκώτα και στην Συμφωνία Νο9 του Ντβόρζακ. Στους Χορούς η Ορχήστρα κατάφερε να αποδώσει με ακρίβεια και ασφάλεια το λυρισμό και τη μουσικότητα των έργων και την προσωπική γλώσσα του μεγάλου Έλληνα συνθέτη. Έτσι, το μουσικόφιλο κοινό της πόλης μας μπόρεσε να αποκτήσει ιδία αντίληψη της ιδιαίτερης θέσης της μουσικής του Σκαλκώτα στο Ευρωπαϊκό στερέωμα του πρώτου μισού του εικοστού αιώνα. Στους « Έξι Χορούς» αποκαλύφθηκε ο θαυμάσιος πλούτος των εγχόρδων ( Ι και ΙΙ βιολιά, βιόλες, βιολοντσέλα, κόντρα μπάσα) και πολύ πετυχημένες παρεμβάσεις των πνευστών της Ορχήστρας. Των κόρνων και των φλάουτων στο Κλέφτικο, των κορνέτων στο Πελοποννησιακό, των κλαρινέτων στο Κρητικών και του συνόλου, μπορώ να πω, των οργάνων στο λυρικότατο Ηπειρώτικο.

Στο τελευταίο μέρος της συναυλίας, στο συμφωνικό έργο του Άντονιν Ντβόρζακ, παρατηρήθηκε μια ικανοποιητική οικειότητα αρχιμουσικού και Ορχήστρας με την ιδιοσυγκρασία και την γλώσσα του μεγάλου βοημού συνθέτη. Ο διάλογος μεταξύ των υπήρξε έντονα δραματικός και η Ορχήστρα απέδωσε με ικανότητα το έντονα ρυθμικό στοιχείο του έργου και τις τόσο παράξενες μετατροπίες που το χαρακτηρίζουν.

Ιδιαίτερα συγκίνησε το περίφημο Β’ μέρος της συμφωνίας γνωστό στη Αμερική ως το λαικό τραγούδι « Going Home». Το τραγούδι αυτό είναι εμπνευσμένο από τα λεγόμενα θρησκευτικά τραγούδια των Νέγρων της Αμερικής (Spirituals) και με άφατη γλυκύτητα, περιγράφει τη νοσταλγία του μετανάστη – και αυτός μετανάστης ήταν, τότε, στην Αμερική- που βρίσκεται μακριά από τη γενέθλια γη, τη πατρίδα του, αισθήματα που ήταν, τότε, πολύ ζωντανά και έκδηλα στις καρδιές του αμερικάνικου λαού.

Και το έργο αυτό αποδόθηκε από την Ορχήστρα με τεχνική αρτιότητα, μελωδικό πλούτο και ρυθμική ποικιλία που τους δικαίωσε όλους τους μουσικούς, αρχιμουσικό και Ρεθεμνιώτικο φιλόμουσο κοινό.

ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ 19-08-2004

Η Συναυλία της Συμφωνικής μας Ορχήστρας

Προχθές το βράδυ, στα πλαίσια του Αναγεννησιακού Φεστιβάλ, η Πειραματική Συμφωνική Ορχήστρα Ρεθύμνου, μας έδωσε την ευκαιρία να απολαύσουμε μια μουσική πανδαισία με έργα των Ravel, Dvorak και Σκαλκώτα.

Επιβεβαιώνοντας τη συνέχεια του θεσμού και το υψηλό επίπεδό της.

Ελέχθη ότι το Ρέθυμνο είναι μία από τις πέντε Ελληνικές πόλεις, που διαθέτουν Συμφωνική Ορχήστρα. Όλοι γνωρίζουμε τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από την φιλόδοξη αυτή πρωτοπορία της πόλης μας και το πάθος και την πίστη και τον ακάματο ζήλο που επέδειξε στην υπηρεσίας της ευγενούς αυτής ιδέας χρόνια τώρα.

Τον είδαμε να διευθύνει και πάλι με ιδιαίτερη συγκίνηση του πενήντα περίπου εκτελεστές μουσικούς, που εκτός της αναμφισβήτητης καλλιτεχνικής τους στάθμης, τους διακρίνει και μια ιδιαίτερη αγάπη και αφοσίωση στο θεσμό παρά τις εγγενείς αντιξοότητες που αντιμετωπίζουν, προκειμένου να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις και την ετοιμότητα που απαιτείται για μια τέτοια εμφάνιση ώστε να αξιοποιείται όσο είναι δυνατό κατά τον καλύτερο τρόπο το ταλέντο τους και να υπηρετείται κάθε φορά με απόλυτη επιτυχία η ερμηνεία επιφανών μουσικών προς χάριν του κοινού της τέχνης.

Τον τελευταίο καιρό, υπήρξαν στον τοπικό τύπο δημοσιεύματα που τραυμάτισαν τον θεσμό και λίγο πολύ προκάλεσαν ανησυχίες για το μέλλον του. Προσωπικά δεν έτυχε να παρακολουθήσω αυτά τα δημοσιεύματα, που ελπίζω να είχαν αγαθή πρόθεση, έστω και στις αιχμηρές τους υπερβολές.

Εκείνο που έχει σημασία, είναι να συνεχιστεί η προσπάθεια της βελτίωσης των όρων, κάτω από τους οποίους λειτουργεί ο θεσμός, ώστε να απαλειφθούν οι εγγενείς δυσκολίες που τον χαρακτηρίζουν σήμερα.

Φυσικά η ευγενής χορηγία του Ομίλου Βαρδινογιάννη κατ’ αρχήν και της ΑΝΕΚ βεβαίως πρέπει να σημειωθεί ως σωτήρια και ζωογόνος για τον θεσμό, σε μια δύσκολη γενικώς καμπή της λειτουργίας του. Ζητήθηκε από τον σημερινό Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου η ανταπόκριση του κράτους, η οικονομική και η ηθική, προκειμένου να σταθεί στα πόδια της η Συμφωνική μας Ορχήστρα. Και ο καθένας κατανοεί ότι το αίτημα αυτό είναι καίριας σημασίας για μια επιτυχή συνέχεια.

Δεν ξέρω κατά πόσον το Κράτος υπό την νέα κυβέρνηση θα προχωρήσει πιο πέρα από τις αδάπανες υποσχέσεις.

Ο κ. Κεφαλογιάννης εν προκειμένω, στάθηκε στη σύντομη προσλαλιά του στην αξία που έχει καταρχήν η στήριξη του κοινού της πόλης και για τη συνέχεια και την ολοκλήρωση αυτού του ονείρου που λέγεται Συμφωνική Ορχήστρα του Ρεθύμνου.

Ελπίζουμε η αποστροφή αυτή του λόγου του τέως Υπουργού και νυν Βουλευτή του Νομού μας και επιφανούς στελέχους της Ν.Δ να μην ήταν ένα είδος υπεκφυγής στο αίτημα του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του θεσμού για κρατική αρωγή.

Βεβαίως πάντα υπάρχει το μεγάλο ζητούμενο για την ευπρόσωπη στέγαση κάποια μέρα των μουσικών θεατρικών και όλων εν γένει των πολιτιστικών εκδηλώσεων στο Ρέθυμνο, σε ένα σύγχρονο και λειτουργικό πολιτιστικό πολύκεντρο, καθώς και της Δημόσιας Βιβλιοθήκης μας, που κατάντησαν να είναι μόνιμα υποσχετικές των πολιτικών μας προς……..άγραν εντυπώσεων και ψήφων!…

Κατά τα άλλα, τραμπαλιζόμαστε περί το σήμα κατατεθέν, που διατείνεται ότι η πόλη μας είναι των γραμμάτων και των τεχνών.

Είναι αλήθεια πως σύμφωνα με το πληθυσμό του ο Νομός μας διαθέτει πολύ πιο πάνω του συνήθους αναλογικά πλήθος ανδρών και γυναικών που ασχολούνται με τα γράμματα και τις τέχνες ευδόκιμα.

Άλλο τόσο όμως είναι αλήθεια ότι τα γράμματα και οι τέχνες είναι άστεγες, αν εξαιρέσει κανείς τη γκαλερί Κανακάκη.

Ο κ. Δήμαρχος ξέρει πολύ καλά τι εννοώ…..και θυμάται νομίζω την προ αμνημονεύτων ετών υπόμνηση μου δίκην …. ρουσφετίου, την ώρα κάποιας θεατρικής παράστασης στον κινηματογράφο « Άυρα». Ακόμα περιμένω όπως και πλήθος άλλων Ρεθυμνιωτών τον …… θεμέλιο λίθο του πολιτιστικού κέντρου, ώστε να μην καταφεύγουμε στα κτίσματα των Ενετών για την θεραπεία αυτής της ζωτικής ανάγκης για την πόλη των Γραμμάτων και των Τεχνών.

Κατά τα άλλα απολαύσαμε το πρόγραμμα της Συμφωνικής μας με το Bolero του Ravel, και του Σκαλκώτα τους Ελληνικούς χορούς Τσάμικος, Κλέφτικος, Πελλοποννησιακός, Ηπειρώτικος, Χωστιανός και Κρητικός και την συμφωνία Νο9 του Dvorak.

Το ειδυλλιακό περιβάλλον και η όμορφη νύχτα με αυγουστιάτικο φεγγάρι συνέτειναν στη μαγεία της βραδιάς που μόλις και μετά βίας οι θεατές ξεπερνούσαν το πλήθος των μουσικών.

ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ 11-08-2004

Η συναυλία της Συμφωνικής μας

Η Δημοτική Πειραματική Συμφωνική Ορχήστρα Ρεθύμνου τη Δευτέρα το βράδυ στο θέατράκι του Κάστρου μας συνήρπασε το κοινό της με έργα Grieg, Beethoven και Πραματευτάκη.

Συμμετείχαν κλιμάκιο Δημοτική χορωδίας Ρεθύμνου και χορωδών Ηρακλείου. Σόλο τραγούδι Γιάννης Λαμαρλάκης, Φερενίκη Βαλαρή, Άννα Κακλιδάκη. Σολίστ Άρης Γκρεκούσης (πιάνο). Τη διεύθυνση ορχήστρας είχε ο Μπάμπης Πραματευτάκης.

Η συναυλία έγινε στα πλαίσια του Αναγεννησιακού Φεστιβάλ. Ο Δήμαρχος της πόλης μας, μεταξύ άλλων, είπε ότι η Συμφωνική μας Ορχήστρα έπαψε πλέον να είναι πειραματική…. Ελπίζω αυτό, να κατανοηθεί ευρύτερα….και να εκφραστεί επίσης ευρύτερα ώστε να έχουμε ανοικτό το δρόμο στην ανοδική της εξέλιξη της, έτσι που μαζί με τους άλλους γνωστούς παράγοντες των μουσικών μας πραγμάτων, που κατέστησαν την πόλη μας, εξέχουσα σ’ αυτόν τον τομέα του πολιτισμού, να πάει ακόμα πιο μπροστά και ακόμα πιο ψηλά η προσπάθεια, από κοινού, για το πολιτιστικό πρόσωπο του Ρεθύμνου στο νέο αιώνα. Η παράδοση κατά την γνώμη μου δεν είναι άλλο από αυξημένη ευθύνη για τις πόλεις και τα έθνη, που τη διαθέτουν πλούσια, όπως αυτός ο τόπος.

Ήταν προχθές, εκεί επάνω στο Κάστρο, μια ήπια μαγευτική βραδιά. Τα πεύκα ριγούσαν ανάλαφρα και σαν ξαφνιασμένα σε ένα υποβλητικό τεχνητό φώς. Το φεγγάρι χρυσοκόκκινο στην αρχή έκανε την εμφάνιση του και όσο ανέβαινε γινόταν αργυρό. Το πρώτο μέρος του προγράμματος μας καθήλωσε σε παραδεισένιους γλυκασμούς και μια γαλήνια ψυχική διάθεση μας κατέβαλε.

Σε μια στιγμή σκέφτηκα πόσο αχάριστοι είμαστε οι άνθρωποι, να επιζητούμε παραδείσους, τη στιγμή που μπορούμε εδώ κάτω να τους ζήσουμε….

Τέλος πάντων, η μουσική και το ωραίο ντεκόρ της φύσης με παρέσυρε και ένιωσα ευτυχής. Στο δεύτερο μέρος του προγράμματος πέταξα σε χρόνια και καιρούς άλλους.

Η ολοκαύτωση των χωριών μας του Κέδρους στην κατοχή και του Άη Βασίλη, βγήκε στο μουσικό έργο με τίτλο «Κέντρους Εγκώμιον» (συμφωνικό ποίημα για το χρονικό του ολοκαυτώματος χωριών του Κέντρους τον Αύγουστο του 1944) τη μουσική και ποιητική δικαίωσή του, νομίζω. Και βρήκε φυσικά με τη συγκινητική όσο και αισθητικά άρτια εκτέλεσή του από όλους τους εκτελεστές και το μαγικό φορέα που μας μετέφερε και στην πρόθεση του συνθέτη και στο κλίμα μιας ηρωικής όσο και τραγικής περιόδου της ιστορίας μας. Σκύψαμε το κεφάλι υποκλινόμενοι με δέος στα θύματα της θηριωδίας του ναζισμού και αναλογιστήκαμε του πολέμου τα δεινά. Του Πολέμου που μετατρέπει πολιτισμένους λαούς σε φονιάδες ειδεχθείς.

Και βέβαια υποκλιθήκαμε στο σθένος ενός λαού, όπως ο Κρητικός, προκειμένου για την ελευθερία του.

Ήταν ένα χρέος που συνέλαβαν ο συνθέτης και ο ποιητής και το φεραν σε πέρας επάξιας με τη συγκινητική ανταπόκριση των σολίστ Γιάννης Δαμαρλάκης, Φερενίκη Βαλαρή, Άννα Κακλιδάκη, λύρα: Μιχάλης Δασκαλάκης, Λαούτο: Τίμος Βροντάκης, απαγγελία: Κωστής Ανδρουλιδάκης, Εύα Λαδιά και τη συμμετοχή κλιμακίων της Δημοτικής Χορωδίας Ρεθύμνου και Χορωδών Ηρακλείου. Νομίζω πως ο συνθέτης της Μπάμπης Πραματευτάκης χρειάζεται τη συμπαράστασή της πόλης για να προχωρήσει με ψυχική άνεση και δύναμη στην ολοκλήρωσή του ως μουσικός ποιητής και στο όνειρό του το μεγαλεπήβολο για την Συμφωνική μας Ορχήστρα, όνειρο που αν πραγματοποιηθεί θα εγράψει στην πολιτιστική μας ιστορία σελίδες που θα τιμούν την πόλη των γραμμάτων και των τεχνών επάξια των παραδόσεών της.

Μην κλείνουμε δρόμους που οδηγούν στην καταξίωση και επαξίωστη μιας πόλης με πλούσιο παρελθόν σε μια εποχή που μπορούμε να το κάνουμε. Μια εποχή ανάπτυξης και προοπτικών παρά τις όποιες μεμψιμοιρίες μας

ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ 28-08-2002

 

« Το πείραμα πέτυχε»

Εντυπωσίασε η συναυλία της Δημοτικής Πειραματικής Συμφωνικής Ορχήστρας

Νέες προοπτικές για το έργο « Κέντρους Εγκώμιον»

Δυσκολίες πολλές. Κάποιοι μάλιστα φρόντισαν να ενημερώσουν φιλικούς κύκλους ότι η συναυλία ματαιώνεται. Αλλά η καλοκαιρινή εμφάνιση της Δημοτικής Πειραματικής Συμφωνικής Ορχήστρας Ρεθύμνου ήταν όπως πάντα ένα κορυφαίο μουσικό γεγονός.

Η βραδιά δεν ήταν από τις πιο φιλικές του καλοκαιριού. Αλλά οι έμπειροι μουσικοί, οι εκπληκτικοί σολίστες, οι εξαίρετοι χορωδοί κατάφεραν να δημιουργήσουν μια μοναδική ατμόσφαιρα. Και όσο το φεγγάρι έπαιζε κρυφτό με τα σύννεφα ο Γκρήγκ και ο Μπετόβεν αλλά και η εμπνευσμένη μουσική του Μπαμπη Πραματευτάκη έδωσαν διέξοδο στη φαντασία να ταξιδέψει σε κόσμους αλλιώτικους, το πείραμα πέτυχε.

Στη ζεστή προσλαλιά του ο Δήμαρχος Ρεθύμνου κ. Δημήτρης Αρχοντάκης καλωσόρισε πρώτα τους επιφανείς του ακροατηρίου που ήταν ο Υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας, ο πρέσβης και ο πρόξενος στην Κρήτη με τους συνοδούς του.

Αναφερόμενος στην πορεία της Δημοτικής Πειραματικής Συμφωνικής Ορχήστρας ο κ. Αρχοντάκης αφού συνεχάρη τους συντελεστές της τόνισε ότι το πείραμα πέτύχε.

Αμέσως μετά ο Μπάμπης Πραματευτάκης διευθύνοντας την Ορχήστρα απέδωσε θαυμάσια το ύφος του Γκρηγκ με το γνωστότερό του έργο του Peer GyntSuite No1.

Ακολούθησε το κονσέρτο Νο3 του Μπετόβεν με σολίστα τον Άρη Γκραιγκούση. Παρά τη νεαρή του ηλικία ο κ. Γκραιγκούσης έδειξε μια εκπληκτική δεξιοτεχνία. Τα πλήκτρα του πιάνου υπακούοντας στην τεχνική του δημιούργησαν μυσταγωγική ατμόσφαιρα καθηλώνοντας τους ακροατές. Η απόλυτη σιγή στην πλατεία του θεάτρου αποδείκνυε την απόλυτη μέθεξη του ακροατηρίου. Και το θερμό χειροκρότημα που ακολούθησε ήταν η δίκαιη επιβράβευση σολίστα, μαέστρου και μουσικών της Ορχήστρας.

Στο δεύτερο μέρος ο Δήμαρχος Συβρίτου κ. Μιχάλης Πετρακάκης, προλόγισε το έργο του Μπάμπη Πραματευτάκη « Κέντρους Εγκώμιον» που ακολούθησε. Όπως τόνισε ο κ. Πετρακάκης με το έργο αυτό ο Δήμος Συβρίτου πέτυχε το στόχο του να μεταλαμπαδεύεται η ιστορική μνήμη στις επόμενες γενιές.

Για να τιμώνται τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας. Και για να μην φθείρεται με το χρόνο το μήνυμα της συγκλονιστικής επετείου των ολοκαυτωθέντων χωριών του Κέντρους. Το έργο « Κέντρους Εγκώμιον» του Μπάμπη Πραματευτάκη θα παρουσιαστεί σε κάθε πόλη που τιμά το δικό της ολοκαύτωμα με την φροντίδα του Δήμου Συβρίτου. Και αυτό θα δίνει το στίγμα του πολιτιστικού Ρεθύμνου.

Ακόμα μια φορά το συμφωνικό αυτό ποίημα εντυπωσίασε. Οι χορωδοί από το Ρέθυμνο και το Ηράκλειο έδειξαν με την αισθαντική ερμηνεία τους πόσο αγάπησαν το έργο. Ο Γιάννης Δαμαρλάκης, έδωσε ατόφια τα παραδοσιακά ακούσματα. Η Φερενίκη Βαλαρή με την ωριμότητα που την διακρίνει πάντα την ερμηνεία της, ανέδειξε και την μουσική και τον λόγο. Η Άννα Κακλιδάκη κατέθεσε άρωμα ψυχής με το σόλο της.

Ο νεαρός Μιχάλης Δασκαλάκης με τη λύρα του κατέπληξε το κοινό που είδε στο πρόσωπό του ένα ανερχόμενο καλλιτέχνη. Έμπειρος καθώς είναι ο Τίμος Βροντάκης στενός συνεργάτης του Στέλιου Μπικάκη υποστήριξε το μουσικό άκουσμα με το λαούτο του.

Ο Κώστας Ανδρουλιδάκης για μια ακόμα φορά συγκλόνισε το ακροατήριο με τη χαρισματική απαγγελία του. Όσο για την Εύα Λαδιά απέδωσε τα κείμενα με την ευαισθησία της δημιουργού καθώς επιμελήθηκε το λιμπρέτο με τη δική της ποίηση αλλά και με αποσπάσματα από έργα του Κώστα Απανωμεριτάκη, Γιάννη Δαλεντζά, Μιχάλη Κατσαντώνη και το θρήνο της λαϊκής μούσας για το Κέντρος.

Ο Μπάμπης Πραματευτάκης γράφοντας το έργο αυτό σίγουρα ήταν στις καλύτερες δημιουργικές του στιγμές. Ιδιαίτερα η εισαγωγή του έργου αλλά και το « Δοξαστικό» στο φινάλε επαινέθηκαν ξεχωριστά.

Οι εντυπώσεις όμως δεν περιορίστηκαν σε ένα παρατεταμένο χειροκρότημα.

Υπήρξε ενδιαφέρον δισκογραφικής εταιρίας για την εγγραφή του. Ζητήθηκε η παρτιτούρα για το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Και προγραμματίστηκε να ανοίξει αυτό το έργο τις εκδηλώσεις τύπου στην Αθήνα την 1η Νοεμβρίου, σε κεντρική αίθουσα. Η ανταπόκριση αυτή όχι μόνο δικαίωσε την προσπάθεια του Δημάρχου κ. Μιχάλη Πετρακάκη, αλλά θύμισε ακόμα μια φορά πόσο πολύτιμο κεφάλαιο για τον τόπο είναι ο Μπάμπης Πραματευτάκης. Κι ας έχει τη μοίρα κάθε προφήτη στον τόπο του.

ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ 28-08-2002

Αφήστε μια απάντηση