του Ανδρέα Σταυρουλάκη
Ο Γεώργιος Δ. Στεργίου, δεν υπάρχει σήμερα στη ζωή. Στις 7
Ιανουαρίου 1980 έκλεισαν τρία χρόνια που πέθανε. Ήταν ένας εκλεκτός
Ρεθεμνιώτης. Δε δόθηκε ευκαιρία να γνωρισθώ μαζί του. Αρκετά ωστόσο
τον γνώριζα από τις πνευματικές του δραστηριότητες. Τον θυμάμαι στο
Μικτό Γυμνάσιο Ρεθύμνου. Στον περίβολο που περιπατούσε στα
διαλείμματα. Στη πλατεία Μητρόπολης. Κατεδαφίσθηκε ήδη. Προηγείτο,
μια ή δύο τάξεις. Δεν είχαμε γνωριμία ούτε τότε. Γύρω στα 1922 – 1924
ήταν. Απορώ, πως δεν είμαστε συμμαθητές; Έπρεπε να είμαστε. Έχω τα
βιογραφικά του στοιχεία μπροστά μου. Του 1907 είναι γεννηθείς. Όπως
και ο γράφων. Είμαστε ομήλικοι. Άρα, μπήκε πέντε ή τεσσάρων χρόνων
στο σχολείο! Σπούδασε, έπειτα από το Γυμνάσιο: Μαθηματικά και
Μουσική. Επί σειρά ετών χρημάτισε τακτικός καθηγητής Ανωτέρων
μαθηματικών στη σχολή ναυτικών δοκίμων. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της
Βαλκανικής Ενώσεως Μαθηματικών. Γενικός Γραμματεύς της ελληνικής
επιτροπής μαθηματικών. Αναλογιστής – Αναπληρωτής Γεν. Διευθυντής
της Ανων. Ελλ. Εταιρείας Γενικών Ασφαλειών «Ο Φοίνιξ».
Αντιπρόεδρος της ενώσεως ασφαλιστών Ελλάδος. Αντιπρόεδρος της
παγκρητίου, πρόεδρος της επιτροπής του Α’ παγκοσμίου συνεδρίου των
Κρητών. Γεν. Γραμματεύς της επιτροπής εορτασμού εκατονταετηρίδος
της κρητικής επαναστάσεως 1866-1966. Αντιπρόεδρος της νέας λυρικής
σκηνής. Γεν. Γραμματέας της ενώσεως ελλήνων λυρικών αοιδών.
ΟΟΟ
Κορυφαίος μαθηματικός ήταν ο Γ. Στεργίου, Μαθηματική αυθεντία.
Μεγάλος νους. Θετικός. Με διαυγή σκέψη. Οξεία κρίση. Δύο φορές
συνέπεσε να τον παρακολουθήσω εδώ στην πόλη μας. Στο ωδείο, η μία.
Ίσως, ήταν το Α’ παγκόσμιο συνέδριο Κρητών. Στην αίθουσα τελευτών
του δημαρχείου η άλλη. Ήταν ο καθηγητής πανεπιστημίου Κάπος μαζί.
Και, προσωπικότητες από όλη την Κρήτη. Να ήταν παγκρήτια σύσκεψη
για το υπό ίδρυση πανεπιστήμιο; Το πιθανότερο. Γύρω στα 1972.
Κατείχε τα σκήπτρα σ’ αμφότερες τις πνευματικές συνάξεις. Δέσποζε
κυριολεκτικά. Επιβλητικός, Μεγαλοπρεπής. Ίδιος Ολύμπιος Δίας.
Κυριαρχούσε, με το τετράγωνο μυαλό του. Τη ρωμαλέα, ραφινάτη σκέψη
του. Τα αδιάσειστα επιχειρήματά του. Τη λογική, τη σύνεση, τη γνώση
και σοφία του. Τη χειμαρρώδη ευγλωττία του. Τη ρητορική δύναμη του
λόγου του. Τεράστια εντύπωση μου προκάλεσε. Τον καμάρωνα. Τον
θαύμαζα. Τον χαιρόμουνα. Από περιέργεια ρώτησα κι έμαθα ποιος είναι.
Τότε θυμήθηκα τον μαθητή του 1923-24. Τον ευτραφέστατο μαθητή
συζητούντα με φίλους συμμαθητές του.
ΟΟΟ
Πολλά έχασε το Ρέθυμνο από τον πρόωρο θάνατό του. Γιατί πολύ
το αγαπούσε ο αείμνηστος. Ήδη, ο αντάξιος υιός του Δημήτρης Στεργίου
δικηγόρος, υπογράφει συμβολαιογραφική πράξη στην Αθήνα με την
οποία συνίσταται Ίδρυμα εις μνήμη του. Ίδρυμα Γεωργίου Δ. Στεργίου.
Σκοπός του;
Η χορήγηση υποτροφίας εις ένα Ρεθύμνιο φοιτητή των
Μαθηματικών. Η φιλοξενεία διαπρεπώς Μαθηματικών επιστημόνων. Η
βράβευση Μαθηματικών εργασιών κ.λ.π. Το ίδρυμα ακόμη θα
κυκλοφορήση σειρά έργων του αείμνηστου Ρεθύμνιου Μαθηματικού σε
πολυτελή βιβλιοθεσία. Τέσσερα ήδη κυκλοφόρησαν. Τα έχω:
Α) Στοιχεία της Θεωρίας Των κυκλικών Συναρτήσεων. (Εφαρμογές
εις την Τριγωνομετρίαν) Αθήναι 1956.
Β) Προσφοραί εις την Αναλογιστικήν. Περιλαμβάνει μελέτες: 1)
Περί αναλογιστού. 2) Προσδόκιμα έσοδα των φορέων της κοινωνικής
ασφαλίσεως 1968. 3) Η κάλυψις των εκ σεισμού κινδύνων εν Ελλάδι
1970. 4) Το πρόβλημα κεφαλαιοποιήσεως μετά κλήρου 1970.
Γ) Τεχνικαί βάσεις της ασφά-
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ 4 Η ΣΕΛ.