Γεώργιος Γκόγκας

ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΕΑ                                                      ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012

 

  • Γεννήθηκε το 1922 στην Αθήνα.
  • Ο πατέρας του Λεωνίδας, Πελοποννήσιος, ταχυδρομικός υπάλληλος και η μητέρα του από το Χορδάκι Αμαρίου, η Ελένη Τσαχάκη.
  • Ο β’ Παγκόσμιος Πόλεμος τον βρίσκει στην Κρήτη και όπως προκύπτει από επίσημο Αγγλικό Έγγραφο και ιδιόχειρο σημείωμα του Φρουράρχου Υπαίθρου Κρήτης Εμμ. Μπαντουβά “αντί να συνεχίσει τις σπουδές του στην Αθήνα προτιμά να προσφέρει τις ανεκτίμητες υπηρεσίες του δια τον κοινόν συμμαχικόν αγώνα, εφορμούμενος από αγνά, ανιδιοτελή πατριωτικά αισθήματα”.

Με την ομάδα του Πετρακογιώργη στο Κέντρος λαμβάνει μέρος στην απαγωγή του στρατηγού Κράιπε / φυλακίζεται στη Φορτέτζα Ρεθύμνου και στις φυλακές Αγυιάς Χανίων / γνωρίζει τον Πάτρικ Λη Φέρμορ, με τον οποίο αργότερα έχει κάποια αλληλογραφία.

  • Γνωρίζει τη Νίνα Κουκλινού (μετέπειτα σύζυγό του) ταγμένη κι αυτή στον ίδιο σκοπό και αγώνα.
  • Μαθαίνει να παίζει λύρα παρά τα δύσκολα χρόνια και εξελίσσει την τεχνική του έτσι ώστε πολλοί έλεγαν ότι “είχε το δοξάρι του Ροδινού”..:

“Αν θες να πιεις κρυγιό νερό, να πας εις το Χορδάκι,

Κι αν θες ν’ ακούσεις κοντυλιές, ν’ ακούσεις το Γκογκάκι”

  • Μετά τον πόλεμο υπηρετεί τη στρατιωτική Θητεία του στην Τροχαία Αθηνών για πέντε (5) χρόνια.
  • Παντρεύεται τη Νίνα Κουκλινού το 1953 και αποκτούν δύο κόρες.
  • Επιχειρηματικός νους ασχολείται με το εμπόριο ηλεκτρικών συσκευών.

Καλλιτεχνική φύση, ερασιτέχνης φωτογράφος με εξαιρετικές επιδόσεις. Μυήθηκε στην κλασσική μουσική απ’ τον πατέρα του και το Θείο του, από όπου και μέρος της σημαντικής συλλογής του σε σπάνιες ηχογραφήσεις δίσκων 78 στροφών.

  • Αρχίζει να συλλέγει ο ίδιος Δημοτική μουσική και όχι μόνο.
  • Κρητική λύρα δεν έπαιξε ποτέ επαγγελματικά, αλλά σε συγκεντρώσεις με τους καλούς του φίλους: Μουντάκη, Σκορδαλό, Δερμιτζάκη, Σηφογιώργη, Μανιά, Μαρκονιαννάκη, Ξυλούρη, Ρος Ντέιλυ και πολλούς από τους νεώτερους. Έπαιξε όμως με τον πραγματικά μοναδικό εκφραστικό του τρόπο σε πολλές εκδηλώσεις του Φιλολογικού Συλλόγου “Παρνασσός” και επίσης με τον “Σύλλογο προς διάδοση της Εθνικής Μουσικής” υπό τον Σίμωνα Καρρά και πρόσφερε από το αρχείο του ηχογραφήσεις του 1934 των Ροδινού, Μπαξεβάνη, Λαγού, Λαβρεντίας Μπαξεβάνη, Φουσταλιέρη, Κουτσουρέλη κ.ά.
  • Πολλές ηχογραφήσεις γίνονται στο στούντιο του σπιτιού του και αποτελούν πλέον σήμερα μοναδικά τεκμήρια και πολύτιμο Θησαυρό για την πολιτιστική μας κληρονομιά.
  • Η αγάπη του για τη μουσική έγινε επάγγελμα και διατηρούσε το κατάστημα Lyric Ηί-Fi με μηχανήματα ήχου υψηλής πιστότητας στην Αθήνα. Από εκεί πέρασαν άλλοι πολλοί και εκλεκτοί, όπως: Γιάννης Ξενάκης, Μάνος Χατζηδάκης, Ξαρχάκος, Λοΐζος, Μαμαγκάκης, Μαρκόπουλος κ.α. για τις παραστάσεις του Ηρωδείου ή τις εκπομπές της ΕΡΤ και πολύ-πολύ νεολαία, που τον αποκαλεί “Πατριάρχη του Ηι-Fi στην Ελλάδα”. Έτσι προέκυψαν πολύ δυνατές φιλίες:

“Τον κόπο και την κούραση εγώ δεν τα μετράω

Γκόγκα για το χατίρι σου στον άλλο κόσμο πάω.”

και συγκεντρώθηκε μια σημαντικότατη μουσική βιβλιοθήκη.

  • Μετά τη συνταξιοδότησή του έμενε με τη σύζυγό του μονίμως πλέον στο σπίτι του στη Νέα Μάκρη Αττικής.
  • Υπήρξε μέλος της κριτικής επιτροπής του Φεστιβάλ Κρητικής Μουσικής και διετέλεσε αντιπρόεδρος του Καλλιτεχνικού Σωματείου “Κρητική Μούσα“.
  • Τιμάται επανειλημμένως για τις δράσεις του από Κρητικά σωματεία σε Αθήνα και Κρήτη και από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Ανοιχτός πάντα προς τους νεώτερους προσφέρει μεγάλο μέρος του σημαντικού του μουσικού αρχείου για να τυπωθούν CD, αφιλοκερδώς “για χάρη της Κρήτης“, όπως έλεγε.
  • Και αφού δεν μπορούσε να είναι στο Ψηλορείτη, ο Θεός πραγματοποίησε την τελευταία του επιθυμία: Να φύγει όρθιος στην εξοχή της Ν. Μάκρης.
  • Έφυγε από κοντά μας με μια πνοή στις 3 Οκτωβρίου 2012, σε ηλικία 90 ετών, πλήρης ημερών, “χωρίς να γεράσει ποτέ”! Μια πέτρα του Ψηλορείτη τον συντροφεύει στην τελευταία του κατοικία.

Στην κηδεία του ένας καλός φίλος, μη Κρητικός, τον αποχαιρετά με τα εξής λόγια:

Ελεγεία για ένα μεγάλο φίλο

Κι αν πέταξε ψηλά ο αετός ως τ’ ουρανού τ’ αστέρια

αετός πετούσε και στης γης τα πιο ψηλά λημέρια.

 

Κι αν το κορμί φυτεύτηκε σαν λούλουδο σε γλάστρα

φτερά φυτρώσαν στην ψυχή να φτάσει μέχρι τ’ άστρα.

 

Στα περιβόλια τ’ ουρανού σιγήσαν τ’ αγγελούδια

ν’ αφουγκραστούν του κρητικού λυράρη τα τραγούδια

 

Φτώχεψε από λεβεντιά κι αντρειοσύνη η Κρήτη

για να πλουτίσει η κορφή τ’ ουράνιου Ψηλορείτη.

 

Το έχει ο αμάραντος στα βράχια να φυτρώνει

κι αν αποκόβεται απ’ τη γης στη μνήμη μας ριζώνει.

Κλ.

Αφήστε μια απάντηση