Ο γέροντας Γ. Η. Ηλιάκης που πέθανε προχθές εις ηλικίαν 90 ετών κι αυτός ήταν ενας από τους παλιούς Κρητικούς , από τους λίγους επιζώντας των τελευταίων επαναστάσεων της Κρήτης για να μας θυμίζουν τις ωραιότολμες και αδάμαστες γενιές των Κρητών αγωνιστών που με τις απαράμιλλες θυσίες των μας εκληροδότησαν την περηφάνεια και τη λευτεριά της Κρήτης. Ήταν γόνος μιας μεγάλης γενιάς αγωνιστών που πρωτοξεκίνησε από τους Λούκιδες του Αη- Γιάννη των Σφακίων και πήρε ύστερα την επωνυμία Ηλιάκη από έναν πρόγονο οπλαρχηγό Ηλία που φαίνεται να σκοτώθηκε στην επανάσταση του Χαιρέτη κατά το 1841. Πότε ακριβώς και για ποια αφορμή κατέβηκαν από τα Σφακιά και σκόρπισαν στα χωριά του Ρεθέμνους Βιλάντρεδο – Καλονύχτι-Αγκουσελιανά, Σαίτούρες και Ρουστικα, δεν γνωρίζωμεν. Στη μεγάλη επανάσταση του 66-69 βρίχνουνται πολλοί αγωνιστές Ηλιάκηδες καταγόμενοι από τα παρα πάνω χωριά.
Η γενιά των Ηλιάκηδων συγγενεύει στενά και μα άλλες πολύαθλες γενιές αγωνιστών του δυτικού διαμερίσματος Ρεθύμνης, τους Πέτριδες της Ασή – Γωνιάς, τους Αγιοβασιλιώτες Βαβούρηδες και Ροδακινιώτες Δημητρακάκηδες και Μαμάλιους. Η σύζυγος Ασπασία του αποθανόντος Γ. Ηλιάκη είναι το γένος Ιωάννου Δημητρακάκη πωτοξαδέλφη του αειμνήστου αρχηγού Μάρκου Δημητρακάκη. Μέσα στην επανάσταση του ’66 σκοτώθηκαν στις μάχες Ρεθύμνης και Αποκωρόνου. Οι Ηλιάκης Χριστόδουλος, Ηλιάκης Ιωάννης, Ηλιάκης Εμμανουήλ, Ηλιάκης Γεώργιος, Ηλιάκης Δημήτριος και Ηλιάκης Μιχαήλ. Στην επανάσταση του 77-78 ο Ηλιάκης Εμμανουήλ του Γεωργίου και ο Ηλιάκης Ηλίας και στη επανάσταση του 89 ο Ηλιάκης Βασίλειος. (Επετρηρίς εκατονταετηρίδος Γ.Ε.Σ 1930 σελ. 7-8).
Κατά τον Μακεδονικόν αγώνα 1903-1908 ο Νικόλαος Ηλιάκης κατά δε τους απελευθερωτικούς αγώνας 1912- 13 ο ευελπις ανθ/γός Γεώργιος Ηλιάκης στη μάχη του Μετσόβου. (Κρητ. Ηρώων σελ. 23).
Κατά τον Μικρασιατικόν αγώνα ο ηρωικός Ανθ/στης του 44ου Συντάγματος Στρατής Ηλιάκης στη μάχη του Τσαούς Τσιφλίκ 2και 3 Ιουλίου 1921. Ηλιάκης Ευάγγελος του Στυλιανού εφ. Ανθ/γος στη μνάχη του Καλέ- Γκρόττο 15-18 Αυγούστου 1921 και οι στρατιώτες Ηλιάκης Μιχαήλ, Ηλιάκης Πολυχρόνης του Εμμ. Αποβιώσας αιχμάλωτος το 1922. Και Ηλιάκης Δημ. Του Αναστασίου χωροφύλακας αποβιώσας στη Θεσσαλονίκη το 1922. (Ε.Ε 1930 Σελ. 84 και Μεγ. Στρ. Εγκ. Τομ. Σελ 136).
Ο αποθανών Γεώργιος Ηλιάκης γεννήθηκε στο χωριό Βιλάντρεδο το 1869, τελευταίο χρόνο της μεγάλης πολύνεκρης επανάστασης του 66 που ήταν βαρύτατος ο φόρος τους αίματος στο νομό Ρεθύμνης. Εφοίτησε στη Σχολή του Αγίου Πνεύματος πού’χε ιδρύσει πάνω από το Σπίλλι ο Μητροπολίτης Ευμένιος, και τελείωσε το Σχολαρχείο της εποχής με καθηγητή τον αείμνηστο Γυμνασιάρχη Εμμ. Γενεράλη. Επήρε μέρος στις επαναστάσεις του 89 και 97 κοντά στους Ρεθεμνιώτες Καπετάνιος Κανάκης Δεληγιαννάκη και τον ηρωικό οπλαρχηγό του Καστέλλου Καπετάν Γιώργη Τσικινιά που σκοτώθηκε στη μάχη του Ονιθέ – Τραπέζας στις 23 Ιουλίου 1897. Εζησε στο χωριό του Αγκουσελιανά σαν Γεωργός ανάθρεψε μια πολυμελή φαμίλια.
Οι συγχωριανοί του εκτιμώντας το σεμνό και ακέραιο χαρακτήρα του τον ανέδειξαν πολλές φορές πρόεδρο της κοινότητας Αγκουσελιανών. Ήταν ενας ήρεμος αλλα και φλογερός πατριώτης. Πολλά λεβεντόπαιδα εγγόνια του σήκωσαν προχθές το φέρετρο του γέροντα και τον μετέφεραν στην τελευταία του κατοικία . κι αυτή η ωραία πράξις ήταν η μοναδική ικανοποίησης στην ψυχή του γέρο – Κρητικού, ένα χρέος και μια τιμή από τους πάντοτε ευγενικούς συμπολίτας που και εδώ προσήλθαν αθρόοι στην εκφοράν του. Κι όμως οι παλαιότεροι από εμάς Κρητικοί γνώριζαν σε τέτοιες ώρες ν’ απονέμουν ωραίας τιμάς.
Χ.Σ
BHMA 1959