Mια ανηφοριά είναι τελικά κάθε συναυλία του «Μουσικού Καρπού». Αυτό σκεπτόμουν καθώς έπιασα ν’ αποτυπώνω τα συναισθήματα που μου προκάλεσε η εκδήλωση της Κυριακής, επηρεασμένη σαφώς από το γνωστό στίχο του Ευαγόρα Παλληκαρίδη.
27/03/2013
Η διαφορά είναι ότι η ανηφοριά αυτή δεν οδηγεί στην ελευθερία που ήθελε ο μεγάλος Κύπριος αγωνιστής αλλά στην αίσθηση της βεβαιότητας για το αποτέλεσμα της μουσικής παιδείας όσων μαθητών είναι μέλη του «Μουσικού Καρπού».
Σπουδαία πρωτοβουλία
Είναι γεγονός ότι υπάρχει μια κάποια ευνοϊκή προδιάθεση από εμάς που έχουμε αγαπημένα πλασματάκια στο σχήμα αυτό. Όσο υπερβολικό κι αν είναι το συναίσθημα, όμως, δεν μπορεί να επηρεάσει το γενικό συμπέρασμα ότι ο «Μουσικός Καρπός» με την πρωτοβουλία του να φέρει στο Ρέθυμνο μια χορωδία επιπέδου όπως της κοινότητας Αυγόρου Κύπρου και να συνεργαστεί με τα παιδιά έριξε και πάλι μια πέτρα στο πολιτιστικό μας γίγνεσθαι ταράζοντας τα νερά. Κι είναι απορίας άξιο και απάντηση σε όποιον αποδίδει την πολιτιστική μας μιζέρια στην οικονομική κρίση, πως, χωρίς να σκανδαλιστεί κανένας από σκέψεις υστερόβουλες, χειροκρότησε μια εκδήλωση που κάποιοι άλλοι θα ήθελαν μερικές χιλιάδες ευρώ για να την πραγματοποιήσει. Ο «Μουσικός Καρπός» μας γύρισε στις εποχές που είχαμε δημιουργήσει (Πολιτιστικός Οργανισμός και Πολιτιστική Αναγέννηση) ένα τόσο σοβαρό πλαίσιο πολιτιστικών ανταλλαγών με την Κύπρο, με εκδηλώσεις πανελλήνιας εμβέλειας, χωρίς να ενοχληθεί θεσμικός φορέας και χωρίς να επιβαρυνθεί ο κρατικός κορβανάς. Με όσες θυσίες μπορεί να αποτιμηθεί αυτή η προσφορά. Εμείς είχαμε ένα Μπάμπη Πραματευτάκη να μας εμπνέει και να τροφοδοτεί το πλαίσιο ανταλλαγών με έργα του αφιλοκερδώς, ο «Μουσικός Καρπός» έχει έναν Αντώνη Μαυράκη. Είναι αυτό που λένε «Μ’ όποιο δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις…». Μόνο που ο τόσο φιλοπρόοδος καθηγητής μουσικής στοχεύει και στο «άμμες δε γ’ εσόμεθα πολλώ κάρρονες» Και το πλησιάζει…
Ρεπερτόριο υψηλού επιπέδου
Μετά τη θερμή προσφώνηση του προέδρου του «Μουσικού Καρπού» κ. Αντώνη Μαυράκη που καλωσόρισε το κοινό, αναφέρθηκε στις μέχρι σήμερα πολιτιστικές ανταλλαγές με την Κύπρο και την πρωτοβουλία για την αδελφοποίηση με τη χορωδία Αυγόρου ανέβηκαν στη σκηνή τα μέλη της παιδικής και νεανικής χορωδίας. Ποιος να το έλεγε ότι 75 παιδιά θα έπαιρναν τη θέση τους με τόση τάξη και ευπρέπεια χωρίς ιδιαίτερη καθοδήγηση και θα λειτουργούσαν σαν ένας άνθρωπος όταν ενήλικες δεν το καταφέρνουν πάντα.
Το ρεπερτόριο ακόμα μια φορά υψηλών προδιαγραφών. Και η εναλλαγή των σολίστ, διαφορετικοί κάθε φορά, επιβεβαίωνε την πάγια αρχή του «Μουσικού Καρπού», που αξιώνει να είναι τα μέλη του ισότιμα και να απολαμβάνουν τις ίδιες ευκαιρίες διάκρισης. Η θεωρία στην πράξη από τους μικρούς χορωδούς, ότι σημασία δεν έχει σε ποια σειρά τραγουδάς ή πόσο καλός είσαι, αλλά ότι αποτελείς μέλος μιας ομάδας και ότι ενώνεις τις δυνάμεις σου για το γενικό καλό αποτέλεσμα. Άντε να βιώσουν και μεγάλοι αυτό, που κάθε φορά μας επαναλαμβάνουν με τη στάση τους τα αξιολάτρευτα αυτά πλασματάκια.
Ακούσαμε λοιπόν την «Εικόνα σου σεβάστηκα» του Γιάννη Μαρκόπουλου, συγκινηθήκαμε μέχρι δακρύων με τον «Έφεδρο ανθυπολοχαγό» των Κατσαρού Πυθαγόρα, ονειρευτήκαμε με το «Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου» (Θεοδωράκη-Γκάτσου), ταξιδέψαμε με τα «Νησιά» (Μάριου Φραγκούλη-Παρασκευά Καρασούλα) φορτιστήκαμε συναισθηματικά με το «Άσπρο Περιστέρι» (Χατζηδάκη-Γκάτσου) και καταλήξαμε στον προβληματισμό πως αν δεν είναι πολιτική αγωγή εκτός από μουσική παιδεία να τραγουδάνε 75 παιδιά από 6-19 χρόνων στίχους του Νίκου Γκάτσου όπως:
Από την Ήπειρο στο Μοριά
κι απ’ το σκοτάδι στη λευτεριά
το πανηγύρι κρατάει χρόνια
στα μαρμαρένια του χάρου αλώνια.
Κριτής κι αφέντης είν’ ο Θεός
και δραγουμάνος του ο λαός
τι άλλο μπορεί να είναι και ποιες άλλες αποδείξεις χρειαζόμαστε για να επαινέσουμε ακόμα μια φορά το έργο του «Μουσικού Καρπού» και να καλοτυχίσουμε τα παιδιά που είναι μέλη του;
Κλίμα συγκίνησης
Μα η συγκίνηση δεν είχε τέλος.
Ακολούθησε η χορωδία του Αυγόρου Κύπρου. Άνθρωποι με εξαίρετη σκηνική παρουσία και αρχοντιά μας μετέφεραν με την υπέροχη φωνή τους στον τόπο τους, που είναι μια γωνιά στην ελεύθερη περιοχή Αμμοχώστου και ανήκει στα Kοκκινοχώρια.
Το όνομα του προέρχεται από τα λουτρά του βασιλέα της Σαλαμίνας Ευαγόρα, που βρίσκονται στην κοινότητα.
Στο Αυγόρου ακούσαμε ότι υπάρχουν πολλές βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες. Η μεγαλύτερη εκκλησία του χωρίου είναι η Πέτρου και Παύλου. Στο κέντρο του χωριού υπάρχει μια παλιά εκκλησία που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο. Άλλες εκκλησίες του χωριού είναι ο Αγ. Γεώργιος Αββίων, η Αγ. Μαρίνα, οι Άγιοι Ανάργυροι, ο Αγ. Μάμας, ο Αγ. Γεώργιος ο Τερατσιώτης. Πρέπει να σταθούμε και στο μνημείο του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ κατά των Βρετανών. Επίσης υπάρχει και το Εθνογραφικό Μουσείο που στεγάζεται σε ένα παλιό αρχοντικό και είναι αφιερωμένο στην καθημερινή ζωή της παλιάς εποχής. Υπάρχει και το αλακάτι, που το χρησιμοποιούσαν για την άντληση νερού. Η χορωδία ιδρύθηκε πριν από δέκα χρόνια περίπου και διαδίδει σε σημαντικές εκδηλώσεις εντός και εκτός Κύπρου τις πολιτιστικές αξίες του ηρωικού χωριού της.
Να σημειωθεί ότι το Αυγόρου δεν απουσίασε από κανένα απελευθερωτικό αγώνα και έχει προσθέσει δικούς του αγωνιστές άντρες και γυναίκες στη λίστα των ηρώων της μαρτυρικής μεγαλονήσου.
Η επιλογή του ρεπερτορίου τους εκτός από το παραδοσιακό είχε έντονο και το πατριωτικό στοιχείο που ενίσχυσαν οι στίχοι του Ευαγόρα Παλληκαρίδη.
Ήταν συγκλονιστικό να αντιλαμβάνεσαι μια αίθουσα κατάμεστη να δονείται από συναισθηματική φόρτιση και πατριωτικό φρόνημα. Κι αυτό έγινε όταν οι δυο χορωδίες μαζί, μικροί και μεγάλοι τραγούδησαν το Καρτερούμεν (Λιπέρτη-Λάγιου):
Καρτερούμεν μέραν νύχταν
να φυσήσει ένας αέρας
στουν τον τόπον πο `ν καμένος
τζι’ εν θωρεί ποτέ δροσιάν
Για να φέξει καρτερούμεν
το φως τζιήνης της μέρας
πο `ν να φέρει στον καθ’ έναν
τζιαι δροσιάν τζαι ποσπασιάν.
Σείστηκε ο κόσμος από το χειροκρότημα και η σκέψη όλων ταξίδεψε στην Κύπρο και προσευχήθηκε για τη λύτρωση από τα νέα δεινά της.
Αυτό επισήμανε στην εμπνευσμένη ομιλία της λίγο αργότερα η αντιπεριφερειάρχης κα Μαρία Λιονή απονέμοντας τα πρωτόκολλα στους επικεφαλής της αδελφοποίησης, ενώ ακολούθησε η ανταλλαγή δώρων στο πλαίσιο της γνωστής διαδικασίας.
Όπως μας συνηθίζει η κα Λιονή στη μεστή προσλαλιά της εξέφρασε τα συναισθήματα όλων για την ευόδωση των προσπαθειών των Κυπρίων αδελφών μας και την ηθική μας στήριξη στο νέο τους Γολγοθά. Μετέφερε το χαιρετισμό του περιφερειάρχη Σταύρου Αρναουτάκη και τα συγχαρητήριά του για την πρωτοβουλία αυτή του «Μουσικού Καρπού» και ευχήθηκε να συνεχιστεί κάθε συνεργασία των δύο λαών σε καλύτερες συνθήκες.
Μια Κυπριακή γεύση από Κουμανταρία και χαλούμι μας περίμενε στην έξοδο, από τους αδελφούς μας που τηρούν στο έπακρο τις παραδόσεις.
Ήταν εκείνη η βραδιά που με κομμένη την ανάσα περιμέναμε τις εξελίξεις στην Κύπρο, καθώς ήρθε η σειρά της να δοκιμαστεί από τα οικονομικά συμφέροντα των αρπακτικών της Ευρώπης. Αλλά τι παράξενο. Φύγαμε με μια αίσθηση ελπίδας. Όσο θα γίνονται πολιτιστικές δράσεις που φέρνουν τους λαούς κοντά ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος. Και τα παιδιά που συμμετέχουν αποτελούν την καλύτερη εγγύηση γι’ αυτό. Να είναι καλά ο «Μουσικός Καρπός» και οι συντελεστές του που μας το θυμίζουν συνεχώς με την πολυσήμαντη παρουσία τους στο προσκήνιο πάντα της πολιτιστικής μας ζωής.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους, η αντιπεριφερειάρχης κα Μαρία Λιονή, η αντιδήμαρχος αρμόδια σε θέματα τουρισμού πολιτισμού κα Πέπη Μπιρλιράκη, ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου κ. Μανόλης Ψαρουδάκης, ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου κ. Βαγγέλης Μουνδριανάκης, το μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου κ. Νίκος Μαλλιαρός κι ένα σημαντικό ακροατήριο σε αριθμητική υπεροχή και παλμό.
Εύα Λαδιά