ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΑΚΛΙΑ
-Γιάντα, μπρε, δεν πηγαίνεις στο μοναστήρι; Αλαμάνα γίνηκες μαθος; Ούλοι οι
χριστιανοί πάνε στα’ αγρύπνιεςι και στα σπερνά και τσοι Κυριακές, εσύ
αλλαξοπίστησες πρέπει..
– Οϊ, μπρε, μον δεν μου βολεί , εδά τση κακομοίρας.
Εσύ μοιάζεις τση παροιμίας απου λένε πως ήτονε, λεει, μια βολά κι ένα καιρό
δύο αδερφοί ο ένας πάπας κι ο άλλος βοσκός, κι ο βοσκός δεν έπαθε πρέπει
ολοχρονής του χρόνου στο μοναστήρι μούδε για να μεταλάβει σα κι ούλους
τσοι χριστιανούς. Πιάνει τότε ο Παπάς μια πιάνει δυο:
-Γιάντα, μωρε δεν πατείς καθόλου στο μοναστήρι και σε κατηγορά όλο το
χωριό και λέει πως δεν έρχεσαι γιατι δεν με θέλεις εμένα παπά, πως εομε
μαλωμένα, πως δε σ’ ορμηνεύω πολλά και πολλά, μόνο να πιάσεις να’ ρχεσαι
πότε- πότες για τ’ αμμάτι του κόσμου μπάρε μου.
– Λε Καλό.
– Μίαν Κυριακή το λοιπός ναμός σηκώνεται κι ο καλός βοσκός να πάει στο
μοναστήρι. Οντεν έμπαινε στην πόρτα μέσα θωρεί ούλους απου τονε μέσα
στο μοναστήρι κι εφορούσανε ένα σομάρι ο κάθε εις τωνε στη ράχη-γυναίκες
κι άντρες- κι ο παπάς δύο.
-Λω θεόψυχά μου, για να μπαίνει κιαεις επαε μέσα πρέπει να φορεί σομάρι,
και δε μου το’ πε ο παπάς συλλογιάζεται ο βοσκός, απου δεν ειχε
παντοναιωνιος του πατημένα στο μοναστήρι. Και τόμους το σκέφτηκε
ξεπορτίζει και πάει παρέκει σ’ένα λιόφυτο απου χανε δεμένο ένα γάϊδαρο- με
το συμπάθιο- και παίρνει το σομάρι και βάνει το και γιαέρνει στο μοναστήρι.
Ωστις να τονε δούνε οι γι άλλοι εσκάσανε στα γέλια, αν ήτονε και στο
μοναστήρι μέσα και στένεται η λουτρουγιά κι ο παπάς φωνιάζει και βγάνουνε
όξω τον αδερφόν του.
Σαν αποτέλειωσε η λουτρουγιά το κάνουνε νάκλι κι ο βοσκός λεει το και το,
σας είδα κι εφορούσετε σομάρι κι’ειπα κι εγώ να βάλω κι ηύρα του
χτηματσερού και το’ βαλα.
-Αϊ και πως εδώ το ξεξηγάς πως εφορούσανε σομάρι;
-Ητονε ή γι- αμαρτίες τωνε. Κι ο παπάς απού φόριε δυο είχε πολλές αμαρτίες
κι ο βοσκός πρέπει πως ήτον ‘ ακριμάτιστος και τα θώριε .. Αϊ τουτονα’ τονε
αφορμή κι αφήκανεν τονε ήσυχο μπλιο και δεν του ξανάπανε να πάει στο
μοναστήρι.
-Λ’αμε στο βουνο να ζει και να μην εης συνολίκι μ’ανθρώπους τση πολιτείας
του λέει ο παπάς.
-Παρά δεν είναι σωσμένος μόνο όποιος πάει στο μοναστήρι, φτάνει να΄ η
καλή καρδιά και προαίρεση.
-Με τουτονά το βιολί να κοιμάσαι και να μη ξεκουμπίζεσαι να πηγαίνεις που
και που στο μοναστήρι..
ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ 1965