Το Βασιγέτι (η παραγγελιά) της γουρούνας!
Ένας χωρικός (κάποτε) είχε πολλά οικόσιτα ζώα. Μεταξύ αυτών είχε και μια γουρούνα. Όλα του τα ζώα τα αγαπούσε, αλλά για τη γουρούνα του, είχε μια ιδιαίτερη και ανεξήγητη… συμπάθεια!
Κάποια μέρα η γουρούνα του μουσουνίζοντας και σκάβοντας στο χωράφι -ίσως για να ευχαριστήσει τον αφέντη της- βρήκε και ξέθαψε ένα κιουπί (κουρούπι) γεμάτο… χρυσές λίρες!
Ο αφέντης της καταχάρηκε! Τώρα την αγαπούσε περισσότερο. Συγχρόνως όμως της υποσχέθηκε ότι, όταν ψοφήσει (πεθάνει) θα την θάψει με ανθρώπινες τιμές!
Κάποτε ως ήταν φυσικό, η γουρούνα ψόφησε. Ο αφεντικός της πιστός στον όρκο του κάλεσε τον… παπά να της διαβάσει την κηδεία! Ο παπάς φυσικά και αρνήθηκε. Τότε ο χοιράς κρατώντας ένα σακουλάκι γεμάτο χρυσές λίρες! Το έδωσε στον παπά και του λέει.
Η γουρούνα παπά μου -πεθαίνοντας- μου έδωσε εντολές να σου δώσω αυτές τις χρυσές λίρες! Και ο παπάς, χαϊδεύοντας τα γένια του λέει:
Ώστε με ενεθυμήθει και μένα η Μακαρίτισσα; Και η κηδεία έγινε με όλες τις απαραίτητες ανθρώπινες τιμές!!!
Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2016